9 Ιουνίου, 2014, 20:29

Η καρδιά του δάσκαλου Γκαλεάνο

της Νιόβης

Στις 2 του Μάη οργανωμένη ένοπλη επίθεση από μέλη παραστρατιωτικής οργάνωσης εναντίον της αυτόνομης ζαπατίστικης κοινότητας Ρεαλιδάδ δολοφονεί βάναυσα τον δάσκαλο Γκαλεάνο, τραυματίζει 15 άτομα και καταστρέφει το αυτόνομο σχολείο και την κλινική. Ο Γκαλεάνο ήταν δάσκαλος στο «μικρό σχολείο για την ελευθερία σύμφωνα με τους Ζαπατίστας», όπου χιλιάδες αλληλέγγυοι από κάθε γωνιά του πλανήτη φιλοξενήθηκαν στις ζαπατίστικες κοινότητες για να δουν από κοντά το χτίσιμο της αυτονομίας τους τα τελευταία 20 χρόνια. Το «μικρό σχολείο» ήταν μια νέα μεγάλη ιστορική στιγμή του αγώνα των Ζαπατίστας. Μοιράστηκαν τις εμπειρίες και τις σκέψεις τους για τον καινούριο κόσμο που ονειρεύονται και θέλουν, για ένα κόσμο που είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν του καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού.

Στις αρχές του χρόνου έζησα πέντε πολύτιμες μέρες στο ανοιχτόκαρδο σπίτι μιας ζαπατίστικης οικογένειας και «αποφοίτησα» από το «μικρό σχολείο» έχοντας συνειδητοποιήσει πιο βαθιά και ουσιαστικά τη σημασία του αδιάκοπου καθημερινού συλλογικού τους αγώνα. Είδα από κοντά ότι δεν αντιστέκονται απλά στις βίαιες επιθέσεις του κράτους και των παραστρατιωτικών, αλλά και δημιουργούν, χτίζουν, προασπίζονται την αυτονομία σε όλες τις όψεις της ζωής. Δεν έχουν εγχειρίδια αγώνα και αναγνωρίζουν τα λάθη τους. Οι σφαίρες δε σταματούν τον αγώνα τους για δικαιοσύνη.

Το άκουσμα της θλιβερής είδησης της δολοφονίας του δάσκαλου Γκαλεάνο φέρνει στο νου πολύ δυνατές εικόνες, μνήμες και σκέψεις από τις μέρες που πέρασα στα βουνά της Τσιάπας. Φέρνει και μια συγκεκριμένη εικόνα που βρήκα τυχαία πριν λίγες εβδομάδες, την εικόνα μιας καρδιάς με τις αρτηρίες της να έχουν βαφτιστεί με ονόματα όπως δικαιοσύνη, εξέγερση, αγάπη, όνειρα, ισότητα, αξιοπρέπεια, ελευθερία. Τέτοια ήταν η καρδιά του δάσκαλου Γκαλεάνο. Τέτοια είναι η καρδιά όσων μάχονται τη συννεφιά του κόσμου…