Dun Dun: Η τελετουργία του χορού

φωτογραφία Ζαΐρα Κωνσταντοπούλου

Κάπου ανάμεσα στην Ιερά Οδό και το σταθμό του μετρό στον Κεραμεικό- στο ύψος του αριθμού 39- ο δρόμος έχει το δικό του παλμό. Εγκαταλελειμμένα κτήρια, περαστικοί που φαίνονται σα να γνωρίζουν την κατεύθυνση τους και ένας διάσπαρτος αλλά σταθερός ρυθμός που δεν καταλαβαίνεις από που έρχεται. Τα τζάμια των κτηρίων “τσιτσιρίζουν” σα να χορεύουν τράνσ και όποιος περνάει από το συγκεκριμένο δρόμο σταματάει για λίγο απορημένος και αφουγκράζεται κάτι μεταξύ ιαχών και τυμπάνων. Όποιος αποφασίσει να ακολουθήσει το ρυθμό και κατέβει λίγα σκαλιά θα συναντήσει τη Δάφνη Ασημακοπούλου,τη δασκάλα χορού dun dun και αφρικανικών χορών και τους μουσικούς djembe Νίκο Πολυχρονίδη και Ndioba Gom, σε ένα χώρο βιομηχανικό, γεμάτο κρουστά και χορευτές.

Με κινήσεις εμπνευσμένες από τον αφρικάνικο χορό, τα χέρια, τα πόδια, η λεκάνη και το κεφάλι λειτουργούν ξεχωριστά ωστόσο όλα μαζί συναντιούνται στο dun dun. Ο κάθε χορευτής ακολουθώντας τον ρυθμό των djembe χορεύει παίζοντας συγχρόνως το dun dun και χρησιμοποιώντας ρυθμικά τις μπαγκέτες.

φωτογραφία: Ζαΐρα Κωνσταντοπούλου

Το dun dun, σύμφωνα με την Δάφνη, είναι ένας χορός που προέρχεται από την Δυτική Αφρική και συγκεκριμένα από το Μάλι και είναι ένας συναρπαστικός συνδυασμός με τυμπανοκρουσίες και χορό, με κινήσεις εμπνευσμένες από τη φύση που ταξιδεύουν στο χρόνο της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι χορευτές χρησιμοποιούν το κρουστό και τις μπαγκέτες για να παίξουν το μπάσο ενώ ταυτόχρονα χορεύουν μέσα στο ρυθμό της μουσικής τους. Το dun dun είναι ένας κύλινδρος συνήθως κατασκευασμένος από ξύλο του δέντρου Dumbe, ενώ τα άκρα του τυμπάνου καλύπτονται από δέρμα αγελάδας. Το dun dun υπάρχει σε διάφορα μεγέθη και παράγουν διαφορετικούς ήχους ανάλογα με το μέγεθος του.

Μπορεί να φαντάζει κάπως περίεργος ο συνδυασμός τυμπάνων και χορού ωστόσο όταν κάποιος πιάσει τις μπαγκέτες και αφεθεί καταλαβαίνει ότι εναρμονισμός των κινήσεων γίνεται υποσυνείδητα.

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ